Krwawa rzeka

Scar

<jął snuć opowieść>

Legenda mówi, że powstała na cześć wielkiego lwiego króla. Niestety nikt już nie pamięta jego imienia, jednak każdy lew ma zachowane wspomnienia o tym potworze. Wielki król był bowiem kanibalem. Okrutnym, podstępnym i wielkim lwem, który zabijał swój własny gatunek czerpiąc z tego siłę, satysfakcję i ogromne rozmiary. Starsze lwy mówią - i może mają rację - że Krwawa Rzeka ( G'rd ) powstała z krwi upuszczonej z ofiar i wielkiego lwiego króla. Jatki przez niego urządzane byly bowiem straszliwe i okrutne, a ponad wszystko krwawe. Pewnego dnia król w swym szaleństwie zatopił kły w ciele własnej córki. małej nic nie uratowało, jednak jej matka, lwica o wielkim sercu, surowa i charakterna, przeklęła króla tymi słowy:
"Od dziś klnę cię, lwi królu co czerpie siłę z pożerania własnego gatunku, klnę cię na wszystkie kości twych ofiar. Klnę cię na krew twojej córki. Twe dni są policzone, daleko z tąd narodziła się potęzna rzeka G'rd, której źródło bije w sercach lwów, które cię nie nawidzą. Klnę cię, lwi potworze, i prawie rzekę: twe dni są policzone, bo oto G'rd się już narodził i spływa krwią twych braci". Król zwrócił ku lwicy swe krwiste, pełne nienawiści ślepia i swymi potężnymi pazurami rozpłatał jej czaskę. W bezsilnej furi i nienawiści rzucił się na martwe już ciało lwicy i jął je maltretować swymi pazurami. A krew, wsiąkając w ziemię, zasilała brzegi rzeki G'rd. W powietrzu rozległ się ze wsząd i znikąd szept królowej: "Krwista rzeka cię odnajdzie, a wtedy znikąd będzie dla ciebie nadziei". Król po raz drugi wpadł w furię.
Dni mijały, w całej Krainie nie było widac nawet śladu rzeki G'rd, która miała pomścić śmierć ofiar Króla. Rzeka jednak była. Rosła w siłę, gdyż król w swym szaleństwie i zapamiętaniu nie poprzestał mordowania. G'rd rósł w potęgę by pewnego dnia zabić lwiego kanibala i na zawsze zaprzestać jego czynom. . .
I nadszedł ten dzień. Radosny dla wszystkich lwów, prócz jednego potężnego Króla. Krwawa Rzeka ujawniła się, wypłynęła na powierzchnię Krainy niczym sama Królewska ślepa furia, zmiatając na swej drodze wszystko, lecz niczego nie zabijając. Jej skotłowane, mętne, szkarłatne odmęty miały tylko jedno zadanie - zabić Króla. I zabiły go, zaskoczyły, podczas gdy ten spał w w swej jaskini w Wielkim Kanionie. Król nie miał szans, umierał powoli, szarpany tysiącem widomowych pazurów przez swe ofiary. Zadawały mu ból i cierpienie, jakiego nie zaznał i którego bał się przez całe życie. Za dnia powoli się wykrwawiał, zaś wieczorem krew na powrót tętniła w jego żyłach. Ciągle był rozszarpywany, skamlał o litość, jednak litości nie zaznał, podobnie jak sam jej nigdy nie okazywał. W końcu Królowi pozwolono odejść. Krwawa Rzeka jednak nie odeszła, stanowiła przestrogę, i czuwała by podobni do Króla mieli się na baczności.
Czasami, nad G'rd słychać głosy ofiar lwiego Króla, czasami słychać rozpaczliwe wycie samego tyrana...

Skaza

*przyszedł*

Spirit

Przyszedłem. Wskoczyłem do rzeki ;]

Scar

<usiadł nad rzeką słuchając jej zawodzenia, unurzał pazur, na którym został ślad krwi>

Vitani

Ciekawe miejsce... - powiedziałam, maczając łapę w krwi.

Zira

przyszłam smutna historia - powiedziałam

Altea · Gość

Przyszła.Zamoczyła łape.

Onyxa

Zamoczyłam łapkę, spojrzałam w wodę, Uśmiechnełam się do koleżanki. Podskoczyłam jak oparzona, bo coś mnie pacneło w łapę. Zlizałam rankę(trochę) języczkiem, i powiedziałam do Altei, a widzisz, doczekałam się lwiątek, teraz też podskoczyłam, ale z radości.

Ares · Gość

Przyszedlem i powiedzialem :
- Arthas wyjdz z krwawej rzeki .

Scar

<zastanowił się po kim lwiątka Aresa mają taki charakter>

Onyxa

Spojrzałam na lwiątko Aresa.

Ares · Gość

Wyjalem Arthaska z krwawej rzeki i zaczalem go myc .

Scar

<uśmiechnął się krzywo, unurzał w rzece "pędzelek" ogona. >

Spirit

Tato, puszczaj ! - krzyczałem.

Onyxa

Spojrzałam na niego, wiesz, moja córka też jest buntowniczką. Uśmiechnełam się do lwiątka.